Ανάμεσα
papers και non papers παίζεται το παιχνίδι της σύγχρονης ντόπιας
επικοινωνιακής πολιτικής με όρους, μεθόδους, κυρίως όμως στιλ «εδώ
παπάς, εκεί παπάς». Σ' ένα κοινοβούλιο που η αριστερά εδώ και 15 μήνες
συναγωνίζεται, μήτε καν ανταγωνίζεται, τη δεξιά σε άθλιες κορόνες,
ορυμαγδό εκατοντάδων τροπολογιών και βομβαρδισμό Πράξεων Νομοθετικού
Περιεχομένου, συγκυβερνώσα δε με μια στολή παραλλαγής, η ατμόσφαιρα
θυμίζει μέρες ομοιόχρωμου - ομοιόμορφου. Αλλιώς πώς να εξηγήσει κανείς
ότι αυτοί που κόπτονται για τις αποκαλύψεις των χαρτιών του Παναμά,
βομβαρδίζουν τους δικούς τους και μη δημοσιογράφους με άτυπα μη χαρτιά,
που εξηγούν πώς είναι το ηρωικό σκύψιμο στην κάθε απαίτηση των
δανειστών, η γενναία ενσωμάτωση στο χοντρό καπιταλιστικό παιχνίδι, η
εξαργύρωση του κοινωνικού προσωπείου με φαμφαρόνικες μαγκιές
κατευθυνόμενης αλληλεγγύης.
Πολλάκις ως τώρα, σχεδόν ως
πυρ ομαδόν, η πολιτική ασυνέπεια λόγων και έργων της κυβέρνησης
Συριζανέλ εμφανίζεται ως ελευθερία που παρέχεται σε επιδοτούμενα
γκρουπούσκουλα και επίδειξη πυγμής σε διαπραγματεύσεις, συναντήσεις,
ταξίδια τάχα μου δήθεν στη νήσο της Δύσης ενός Γκιούλιβερ - αιχμαλώτου
Πυγμαίων συμμάχων.
Η υποκρισία της
ταύτισης του κυβερνητικού συνονθυλεύματος με το καλό του αριστερού
καπιταλισμού σε σχέση με το κακό που είναι πάντα οι άλλοι, φτιάχνει μια
καρικατούρα ελιγμών πολιτικής επιβίωσης, σε καιρούς πραγματικά ζοφερούς.
Η Ελλάδα γίνεται σιγά - σιγά ένα φτηνό κόμικ, προορισμένο να διαβάζεται
ως η μόνη υψηλή λογοτεχνία, που κάποτε ήταν το πραγματικό