Οι καλύτεροι σύμμαχοι της εργοδοσίας

Μια συνδικαλίστρια στο Βόλο απολύθηκε πριν από λίγες μέρες, επειδή διαμαρτυρήθηκε η ίδια και πρωτοστάτησε στον αγώνα ενάντια στη σχέση εργασίας με «μπλοκάκι», που γενικεύεται στα εργοστάσια Μετάλλου της Μαγνησίας. Η απόλυσή της, με τη συμβολή των ταξικών δυνάμεων στην περιοχή, έχει προκαλέσει την αλληλεγγύη από σωματεία και φορείς. Ωστόσο, αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η άρνηση της πλειοψηφίας στην ΕΛΜΕ Μαγνησίας (ΑΡΚ - ΣΥΡΙΖΑ, ΔΑΚΕ) να καταδικάσει τη συγκεκριμένη και άλλες απολύσεις, υιοθετώντας επί της ουσίας τα επιχειρήματα της εργοδοσίας. Ανάμεσα σ' αυτά που ακούστηκαν, ήταν και τα εξής: «Να δούμε πρώτα τι προβλέπει η νομοθεσία, για το αν έχουν το δικαίωμα να εγγράφονται στα σωματεία και να αναπτύσσουν συνδικαλιστική δράση οι εργαζόμενοι με "μπλοκάκι". Απ' όσα γνωρίζουμε, ο νόμος 1264 το απαγορεύει...», «Εληξε η σύμβασή τους και γι' αυτό απολύθηκαν. Οταν υπογράφανε τη σύμβαση, δεν έβλεπαν τι προέβλεπε;», «Εχουμε πολλές επιφυλάξεις για το Συνδικάτο Μετάλλου "Μήτσος Παπαρήγας"»). Δεν δίστασαν, μάλιστα, να ζητήσουν να προσέλθει και η απολυμένη συνδικαλίστρια για ...ακρόαση, για να αποφανθούν οι ίδιοι αν συντρέχουν οι λόγοι να χαρακτηρίσουν αυτή την απόλυση συνδικαλιστική δίωξη! Πράγματι, η εργοδοσία και το κράτος της δεν θα μπορούσαν να έχουν καλύτερους συμμάχους στην προσπάθεια που κάνουν να ξηλώσουν ό,τι έχει απομείνει όρθιο, βγάζοντας από τη μέση όσους άφοβα πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης, στη σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική.