ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Πάλι τα ίδια απ' τους ίδιους;

Οποιος ακούει τα στελέχη της Λαϊκής Ενότητας, κινδυνεύει να πιστέψει πως με κάποιο ανεξήγητο τρόπο μεταφερθήκαμε πίσω στο χρόνο, τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ με τα αντιμνημονιακά δολώματα ψάρευε στα θολά της λαϊκής δυσαρέσκειας και οργής για τα μνημόνια. Πανομοιότυπη ρητορική, ίδια επιχειρήματα απ' τους ίδιους ανθρώπους, σαν να μην πέρασε μια μέρα, σαν να μη χρεοκόπησαν όσα διακηρύττουν και σαν να μην είναι υπόλογοι για την εξαπάτηση του λαού απ' τον ΣΥΡΙΖΑ Νο 1.

Η Λαϊκή Ενότητα ισχυρίζεται ότι τα μνημόνια μπορούν να καταργηθούν δίχως να διαταραχτεί το πλαίσιο εντός του οποίου γεννήθηκαν, δηλαδή ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης και η εξουσία του κεφαλαίου. Η ίδια διαβεβαιώνει, μάλιστα, σε όλους τους τόνους ότι η ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου είναι προτεραιότητά της, εισηγείται μάλιστα και συγκεκριμένα μέτρα για την υλοποίησή της, όπως κίνητρα και ρευστότητα, ασκεί κριτική στο μνημόνιο ότι είναι αποτυχημένο ως προς αυτό το στόχο.

Ισχυρίζεται, ακόμα, ότι τα μνημόνια μπορούν να καταργηθούν χωρίς αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, προσπερνώντας ότι η ίδια της η στρατηγική συνιστά μνημόνιο διαρκείας, όσο διαρκείς είναι οι ανάγκες των μονοπωλίων της για ολοένα και μεγαλύτερα κέρδη, για ενίσχυση του αξιόμαχού τους, στην αρένα όπου αναμετρούνται με τους ανταγωνιστές τους.

Η πραγματικότητα αντικρούει τους ισχυρισμούς της Λαϊκής Ενότητας. Οποιος θέλει να υπηρετήσει την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, μνημόνιο θα εφαρμόσει. Το δήλωσε ορθά - κοφτά ο πρόεδρος του ΣΕΒ τις προάλλες. Οποιος «αγαπά το εγχείρημα της ΕΕ» - όπως δήλωναν στελέχη της - μνημόνια θα εφαρμόζει. Το αποδεικνύουν τα κράτη - μέλη όπου δε χρειάστηκε να πάει η τρόικα για να υλοποιήσουν τα αντιλαϊκά μνημονιακά μέτρα και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Τα ίδια μέτρα προχωρούν με ταχύ ρυθμό και στα κράτη όπου δεν υπάρχουν δυσθεώρητα χρέη ή που η κρίση δεν είναι τόσο βαθιά.

Οσο για το επιχείρημα της Λαϊκής Ενότητας ότι η μετάβαση σε εθνικό νόμισμα θα ακυρώσει τα μνημόνια, δεν αντέχει σε καμία σοβαρή κριτική. Καταρχήν, πρόκειται για πρόταση που διατυπώνουν όχι απ' τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, αλλά απ' τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου. Γι' αυτό συμπληρώνουν «αν χρειαστεί», αφού δεν αγνοούν ότι προσώρας, για την αστική τάξη, αυτή η επιλογή «δε χρειάζεται». Το ότι πρόκειται για επιλογή που δεν είναι φιλολαϊκή, το βεβαιώνει η πραγματικότητα σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ που δεν έχουν υιοθετήσει το ευρώ. Το βεβαιώνει η πραγματικότητα σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη του κόσμου. Και με εθνικό νόμισμα, παντού, ο λαός βιώνει χρεοκοπία διαρκείας, ζει νέες θυσίες, προκειμένου να βγουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι κερδισμένοι απ' την κρίση.
Η ΛΑΕ προσφέρει καλές υπηρεσίες στον καπιταλισμό, εκδίδοντας «αθωωτικό βούλευμα» και φορτώνοντας τις ευθύνες για όσα κατατρύχουν την εργατική - λαϊκή οικογένεια στο νόμισμα. «Μουτζουρώνει» τον ταξικό χαρακτήρα επιλογών που γίνονται στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου και συσκοτίζει τη διέξοδο που απ' τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων βρίσκεται στην οργάνωση της πάλης σε κατεύθυνση ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους.