ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ Απολογισμό διαπραγμάτευσης για λογαριασμό του κεφαλαίου! ...και κρεσέντο εξαπάτησης του λαού

Icon

Σαν ...νίκη με απώλειες, αλλά και κατακτήσεις παρουσίασε την κυβερνητική πρόταση στους θεσμούς για τη σύναψη τρίτου μνημονίου ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας τα μεσάνυχτα της Παρασκευής στη Βουλή και ζητώντας διευρυμένη εξουσιοδότηση απ' τις άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις, ώστε να πέσουν οι υπογραφές εφόσον συμφωνήσουν και οι εταίροι. Ο πρωθυπουργός απευθύνθηκε στο λαό, κρύβοντας όμως ότι οι απώλειες αφορούν αποκλειστικά στα δικά του δικαιώματα, ενώ οι όποιες κατακτήσεις αυτής της συμφωνίας, εφόσον υπάρξει, αφορούν στη δυνατότητα του ντόπιου κεφαλαίου να διεκδικήσει την ανάκαμψη της κερδοφορίας του με στήριξη απ' τον κρατικό κορβανά.

«Απ' την πρώτη στιγμή κινήθηκα με γνώμονα τη συνείδησή μου, προκειμένου να διεκδικήσω με όλες μου τις δυνάμεις το δίκιο του λαού και να προασπίσω τα εθνικά συμφέροντα», υποστήριξε τσουβαλιάζοντας το δίκιο του λαού που τσακίζεται με την κυβερνητική πρόταση, με το συμφέρον του κεφαλαίου που αυτή το προασπίζει όσο περισσότερο μπορεί.
Ο Αλ. Τσίπρας μην μπορώντας, φυσικά, να κρύψει ότι αυτή η συμφωνία περιλαμβάνει σωρεία αντιλαϊκών μέτρων, προσποιήθηκε για λογαριασμό της κυβέρνησής του το θύμα, λέγοντας: «Εξι μήνες σ' αυτή την κατεύθυνση έπραξα ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό σε δύσκολες συνθήκες, απειλών και εκβιασμών, όμως αυτό που δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει είναι ότι σ' αυτές τις συνθήκες ανέλαβα ρίσκα, δεν το έβαλα κάτω, δεν λογάριασα πολιτικό κόστος, δεν συμφιλιώθηκα με την ιδέα των εύκολων συμβιβασμών για να εξασφαλίσω παραμονή μου στην εξουσία».

«Φτάσαμε στη διακεκαυμένη ζώνη, από δω κι εμπρός υπάρχει ναρκοπέδιο και δεν μπορώ να το αγνοήσω. Δώσαμε σκληρή μάχη για το καλύτερο δυνατό σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας, αν κάναμε λάθη η μόνη ειλικρινής απάντηση είναι η καταφατική, φρονώ όμως ότι δεν υπάρχει προηγούμενο χώρας που να είναι πρακτικά στο χείλος της χρεοκοπίας και να διαπραγματεύεται με επιμονή και αξιοπρέπεια, ως ίση προς ίσους, αποκαθιστώντας τη χαμένη πολιτική ισοτιμία της Ελλάδας. Τώρα οφείλουμε να αποφασίσουμε αυτήν την ισοτιμία να μην τη θυσιάσουμε σε ακραίους συντηρητικούς κύκλους που επιδιώκουν την απαλλαγή τους από μια μη αρεστή κυβέρνηση κι από ένα ενοχλητικό λαό που με αυταπάρνηση επιμένει να τη στηρίζει», ανέφερε, προκειμένου να εκβιάσει τη λαϊκή ανοχή στο αντιλαϊκό μνημόνιο.
Πριν εξηγήσει συγκεκριμένα τα ...«θετικά» της συμφωνίας, γιατί τα αρνητικά τα προσπέρασε με συνοπτικές διαδικασίες, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να αντιπαραβάλει την κυβερνητική πρόταση με την πρόταση των θεσμών πριν δυο βδομάδες, ισχυριζόμενος ότι διαφέρει σημαντικά στα σημεία παρότι είναι πανομοιότυπη.
Προσπαθώντας να ερμηνεύσει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ως λευκή επιταγή για μια νέα αντιλαϊκή συμφωνία, σημείωσε ότι «παρά τις κλειστές τράπεζες ο λαός πήρε μια γενναία απόφαση που εξέπληξε τους περισσότερους από μας, απέρριψε το τελεσίγραφο, δεν έδωσε εντολή ρήξης, αλλά ενίσχυσης της διαπραγματευτικής προσπάθειας για οικονομικά βιώσιμη συμφωνία, κι εγώ δεν έκρυψα προθέσεις».
Κλείνοντας την παρέμβασή του ο πρωθυπουργός αναπαρήγαγε αυταπάτες για μια κάποια μελλοντική μετάλλαξη της λυκοσυμμαχίας, υποστηρίζοντας χωρίς τσίπα τη στιγμή που έχει αποκαλυφθεί η αποκρουστική της όψη ότι «διαπραγματευτήκαμε σκληρά για την Ελλάδα, για να αλλάξει πορεία η Ευρώπη, αυτό σήμερα μπορεί να μη φαίνεται εφικτό με βάση τους συσχετισμούς όμως είμαι βέβαιος ότι αυτός ο σπόρος δημοκρατίας και αξιοπρέπειας που ρίξαμε θα φέρει καρπούς».
Είχε, επιπλέον, το θράσος να ισχυριστεί ότι «αγωνιστήκαμε για τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους, για εργασιακά δικαιώματα, για αυτό που εμείς καταλαβαίνουμε ως το δίκιο του λαού, αυτός ο αγώνας δεν μπορεί και δεν θα πάει χαμένος... χρέος εθνικό είναι να κρατήσουμε ζωντανό το λαό μας να συνεχίζει να παλεύει για το δίκιο του και να συνεχίζει να αγωνίζεται με πείσμα για προκοπή και ευημερία». Κι επιπλέον να συνεχίσει να τον κοροϊδεύει ότι η συμφωνία που τον χτυπά αλύπητα κρατά την Ελλάδα στην Ευρώπη όπου θα καταφέρει να υπάρξει σαν ...ισότιμος εταίρος.
Τέλος, απευθυνόμενος στους βουλευτές του ανέφερε ότι η εξουσιοδότηση στον υπουργό Οικονομικών δεν αποτελεί απλά μια ψήφο σε ένα νομοσχέδιο, είναι μια ψήφος συνείδησης με βαρύνουσα πολιτική σημασία, διότι αφορά την επόμενη μέρα, και προφανώς είναι μία επιλογή συνείδησης και υψηλής εθνικής σημασίας.