Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Και τώρα τι;

Γεια σου πιτσιρίκο, μήνες τώρα σκεφτόμουνα να σου γράψω για όλα τα στραβά που έβλεπα κατά την διάρκεια της περίφημης «διαπραγμάτευσης», αλλά κάτι η άρνηση της τελικής υπογραφής -που έλεγα περίμενε μπορεί να βγει κάτι καλό-, κάτι οι επιτροπές της Ζωής (μας), κάτι το δημοψήφισμα και το μεγαλείο φυσικά της Μεγάλης Παρασκευής για τον λαό του «ΟΧΙ», με κράταγαν από το να δω τι έρχεται. Είμαι πολλά χρόνια στην αριστερά αλλά από το 2010 και μετά είδα και εγώ -όπως και πάρα πολλοί σύντροφοι- την ανάγκη να βοηθήσουμε όπως μπορούμε τον ΣΥΡΙΖΑ για την ανατροπή, για να πάρουμε πίσω τις ζωές μας στα χέρια μας.
Ζήσαμε με μεγάλη αγωνία το 2012, τότε που προεκλογικά το ευρώ δεν ήταν φετίχ, που οι δηλώσεις από τους έξω ήταν ξεκάθαρες ότι, αν ψηφίσετε ΣΥΡΙΖΑ, είστε και εκτός ευρώ,τότε που τα κινήματα όλα ήταν έξω -με προτροπή του ΣΥΡΙΖΑ- και ξαφνικά την επομένη των εκλογών κρατήθηκαν πίσω όλα.

Άνθρωποι έπιασαν δουλειά στο κόμμα -προάγγελος ήταν-, η βάση του κόμματος έκλεισε προς όλους, και εντός της βουλής ακούστηκε μόνο «το θα σας ταράξουμε στην νομιμότητα » του Ηλιού.Προσπαθώ να στύψω το κεφάλι μου αν στην προεκλογική περίοδο τώρα του Ιανουαρίου ακούστηκαν ίδιας έντασης ή παρόμοιας -έστω και ελαφρώς μειωμένης- αντίστοιχες δηλώσεις από έξω, αλλά θυμάμαι ελάχιστες και γυρνάω στα γεγονότα:
1)ΝΔ-ΠΑΣΟΚ από τις ευρωεκλογές και μετά παράτησαν την νομοθετική εξουσία.
2) Ο Σαμαράς πήγε με ένα αστείο πρόσωπο -παρόμοιο του Πάκη φυσικά- για την προεδρία, που ήξερε ότι δεν θα έβρισκε ιδιαίτερη συναίνεση να ξεφύγει από τα μέτρα της αξιολόγησης και πήρε την παράταση που ναρκοθετούσε την γραμμή του Σύριζα.
Μετά τις εκλογές και κατά την διάρκεια της σπουδαίας «διαπραγμάτευσης» ποτέ δεν κατάλαβα τι ακριβώς ήθελε ο Τσίπρας. Λιγότερα μέτρα; Mεγαλύτερο δάνειο; Αναδιάρθρωση του χρέους;
Δεν πήγε όχι με σχέδιο b αλλά καλά καλά ούτε με a .
Η γραμμή του ήταν δώστε μου κάτι να το περάσω από το κόμμα μου και από το λαό.Και το πήγε μέχρι τέλους,στραγγίζοντας το κράτος πρώτα από τα διαθέσιμα του,μετά από τα ταμεία του και φεσώνοντας όλη την εσωτερική αγορά μέχρι το δημοψήφισμα, ξέροντας ότι οι τράπεζες θα κλείσουν και ότι όλο το σύστημα θα λυσσάξει εναντίον του.
Πήγε να κάνει θεαματική κωλοτούμπα βασισμένος είτε σε ένα μικρό «ΟΧΙ» είτε σε ένα 50-50.
Πήρε λοιπόν το περήφανο ΟΧΙ, το έκανε ένα τεράστιο ΝΑΙ, άφησε από πάνω του το «βαρίδι» Βαρουφάκη που ήξερε ότι είχε προετοιμάσει ένα σχέδιο β και πήγε στην εφιαλτική Κυριακή.
Όλος ο πλανήτης φώναζε this is a coup, αλλά ο μεγάλος ηγέτης δεν πτοήθηκε· υπέγραψε ότι του έδωσαν στο πιάτο και μετά βγήκε να πει ότι δεν είχα εναλλακτική και ας μου φέρνατε ένα σχέδιο άλλο.
Αλέξη μου επειδή πρόσφατα είδα το φανταστικό ντοκιμαντέρ του Γ.Αυγερόπουλου -ένας από τους λίγους εκπληκτικούς δημοσιογράφους φυσικά με τον Άρη Χατζηστεφάνου- Εξάντας για την Αργεντινή, είχες την πολυτέλεια να γίνεις είτε Μένεμ (ο περονίστας της δεκαετίας του ’90 που διόγκωσε το χρέος και ξεπούλησε όλο το δημόσιο), είτε Ντε Λα Ρούα (αυτός που έφυγε με το ελικόπτερο), είτε ο αναμορφωτής ο Κίρχνερ (γνώρισες και την γυναίκα του πανάθεμά σε), και επειδή προφανώς δεν έχεις τα κότσια να γίνεις ο τρίτος, διάλεξε ποιος από τους δύο πρώτους θα είσαι· χωρίς φυσικά να αποκλείω να είσαι και οι δυο.
Και όπως γράφω και στον τίτλο, και τώρα τι;
Φυσικά, πρέπει άμεσα οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ να φύγουν από αυτό το τραγελαφικό κόμμα και να φτιάξουν έναν νέο χώρο της Αριστεράς που θα έχει ξεκάθαρο πρόγραμμα επιστροφής σε εθνικό νόμισμα μαζί με άλλους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς χώρους.
Φιλιά από την Αθήνα δεν σκύβουμε το κεφάλι σε κανέναν, το «ΟΧΙ» ήταν δικό μας και κανείς μικρούλης ηγέτης δεν μπορεί να μας το πάρει.
Δημήτρης
ΥΓ1.Έτσι εξηγούνται και οι τοποθετήσεις διαφόρων πασοκοειδών σε διάφορες θέσεις κλειδιά.
ΥΓ2 Ο Πανούσης δεν κουνιέται από την θέση του και αν την προηγούμενη Τετάρτη ήταν η αρχή ξέρουμε τι θα ακολουθήσει.
ΥΓ3 Εδώ και λίγες μέρες, γυρνάει στο μυαλό μου ότι δεν ίδρωνε το αυτάκι των δανειστών για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ για έναν λόγο:Τα ήδη συμφωνημένα μέτρα που δεν μπορούσε να περάσει Σαμαράς-Βενιζέλος περνάνε άνετα τώρα με την «πρώτη φορά αριστερά» και με αυξημένη πλειοψηφία.
ΥΓ 4 Προεκλογικά, επειδή δεν μου άρεσαν πολλά πράγματα ήθελα να πάω στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά ο μόνος λόγος που άλλαξα γνώμη ήταν ο λόγος της Ζωής για τον Νίκο Ρωμανό (επειδή είμαι Α΄ Αθήνας) και ψήφισα μόνο αυτή, οπότε τουλάχιστον δεν μετάνιωσα για το πρόσωπο που ψήφισα, αφού η Ζωή με τους δύο λόγους της -την Παρασκευή πριν τη συμφωνία και την Τετάρτη στην ψήφιση της- έσωσε την τιμή της Αριστεράς (λατρεία μεγάλη αυτή η γυναίκα).
(Αγαπητέ φίλε, προεκλογικά, έλεγα σε φίλους που είχαν αποφασίσει να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσει νέο Μνημόνιο και γελούσαν. Τώρα δεν γελάνε πια. Κανείς τους δεν ήθελε να πιστέψει πως ο ΣΥΡΙΖΑ του 2015 δεν είχε καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ του 2012. Όταν έγραψα στο μπλογκ πως θα ψηφίσω ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έγραψα πως «υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση και αριστερά του να είναι μόνο η έρημος». Με όλο το σεβασμό στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, στις διαδηλώσεις για τον Νίκο Ρωμανό -και το ξέρω επειδή πήγα- ήταν όλοι οι αναρχικοί, όλη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όχι ο μικροαστικός ΣΥΡΙΖΑ. Να είστε καλά.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger