Ερώτηση προς τους υπουργούς Εσωτερικών και Διοικητικής
Ανασυγκρότησης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και
Ενέργειας κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Γιώργος Λαμπρούλης, Διαμάντω Μανωλάκου και Νίκος Μωραΐτης για να σταματήσει η ίδρυση καταδυτικών πάρκων στις Σποράδες και τον Παγασητικό Κόλπο. Αναλυτικά, το κείμενο:
«Θέμα: Να σταματήσει η ίδρυση καταδυτικών πάρκων στις Σποράδες και τον Παγασητικό κόλπο.
Η αντιλαϊκή πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, αλλά και των εκπροσώπων τους στις Τοπικές και Περιφερειακές Διοικήσεις, συνεχίζει αδιάκοπα, υλοποιώντας τις πολιτικές της ΕΕ των μνημονίων που έχει συνέπειες και στους μικρομεσαίους αλιείς.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και την υλοποίηση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, πάρθηκε και η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας (ΠΣΘ) τις 19/2/2015, για την ίδρυση καταδυτικών πάρκων (ΚΠΥ) στις Σποράδες και τον Παγασητικό κόλπο (ΠΚ) στο όνομα της τουριστικής ανάπτυξης στην περιοχή.
Η απόφαση εντάσσεται στα πλαίσια της ως τώρα πολιτικής της ΕΕ, που συμφωνούν και εφαρμόζουν και οι ελληνικές κυβερνήσεις, με στόχο τη σημαντική μείωση και των μικρομεσαίων παράκτιων αλιέων που βρίσκονται εμπόδιο στις μεγάλες αλιευτικές εταιρείες, που εξυπηρετούν την κερδοφορία επιχειρηματικών ομίλων. Οι άδειες καταδυτικών πάρκων δεσμεύουν τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις για να κερδοφορήσουν λίγοι επιχειρηματίες, εκδιώχνοντας απ' αυτές που είναι αλιευτικά πεδία μικρομεσαίους ψαράδες, στερώντας τους το εισόδημα επιβίωσής τους.
Συγκεκριμένα, η μελέτη της "Ατλαντίς Συμβουλευτική ΑΕ" για την κατασκευή των καταδυτικών πάρκων προτείνει μεταξύ άλλων τη θαλάσσια περιοχή "τις Νότιες Σποράδες και το δυτικό Παγασητικό κόλπο, την Αμαλιάπολη έως τα Αργυρόνησα και από την Άκρα Αγία Βάτος μέχρι τη Βραχονησίδα Πυθού να αντιμετωπιστεί έως μια ενιαία περιοχή..". (σελ. 57 Επιχειρησιακού Σχεδίου). Μερικά από τα 16 καταδυτικά πάρκα που προτείνονται καλύπτουν όχι 2 τ. χμ. που λέει ο νόμος, ούτε ένα μίλι που ισχυρίζεται ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας. Καλύπτουν τεράστιες θαλάσσιες περιοχές.
Στις θαλάσσιες περιοχές ίδρυσης καταδυτικών πάρκων, με σημεία τεράστιου αλιευτικού ενδιαφέροντος (Σποράδων και Ν. και Δυτ. του ΠΚ), απαγορεύεται η αλιεία (με κάθε μέσο), η ναυσιπλοΐα και κάθε άλλη θαλάσσια δραστηριότητα (ν. 21296/2.10.2014 παρ. δ σημείο γ) με δυσμενείς συνέπειες για τους παράκτιους αλιείς του νομού.
Η απαγόρευση της αλιείας σε εκτεταμένες θαλάσσιες περιοχές οδηγεί μαθηματικά σε δραματική μείωση της αλιείας, σοβαρή μείωση εισοδήματος, στην εκτόπιση από το επάγγελμα.
Τα περισσότερα από τα μέλη των Συλλόγων Επαγγελματιών Παράκτιων Αλιέων του Παγασητικού Κόλπου και των νήσων των Β. Σποράδων (αριθμούν πάνω από 1.000 μέλη) οδηγούνται σε ανεργία.
Δυστυχώς προοιωνίζεται ένα ακόμη μεγάλο κοινωνικό χτύπημα για τη Μαγνησία, με ακόμη αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ψαράδες στο μακρύ κατάλογο της ανεργίας, με επιπτώσεις και στην οικονομία της περιοχής.
Παράλληλα προωθείται η ιδιωτικοποίηση θαλάσσιας έκτασης και παραλίας, που ανήκουν σε όλο το κοινωνικό σύνολο.
Το άρθρο 13 του ν. 3409 με την τροποποίηση του αναφέρει ότι: Ο δικαιούχος δε του πάρκου μπορεί να είναι φυσικό πρόσωπο (ιδιώτης), νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (εταιρεία) ή σύμπραξη αυτών. Σε συνδυασμό μάλιστα με τη δυνατότητα που δίνει ο Καλλικράτης (νόμος 3852/2010) στον δικαιούχο διαχειριστή να παραχωρήσει τη διαχείριση και εκμετάλλευση σε "τρίτους" (αρ.100 του ν. 3852/2010), ουσιαστικά μιλάμε για το άνοιγμα της πόρτας για την ιδιωτικοποίηση θαλάσσιων εκτάσεων και παραλιών, ευνοώντας ουσιαστικά τα κέρδη των μεγαλοξενοδόχων σε βάρος των κατοίκων να έχουν πρόσβαση στις παραλίες και των ψαράδων να έχουν εισόδημα επιβίωσης και όχι ανεργία.
Για όλα τα παραπάνω ΕΡΩΤΑΤΑΙ η Κυβέρνηση τι μέτρα θα πάρει για την κατάργηση του άρθρου 13 του νόμου 3409/2005 (και όπως τροποποιήθηκε με το νόμο 4296/2.10.2014) ο οποίος οδηγεί χιλιάδες παράκτιους αλιείς στην ανεργία, ιδιωτικοποιεί τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις και παραλίας, ευνοώντας ουσιαστικά τους μεγαλοκαρχαρίες του τουρισμού»
«Θέμα: Να σταματήσει η ίδρυση καταδυτικών πάρκων στις Σποράδες και τον Παγασητικό κόλπο.
Η αντιλαϊκή πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, αλλά και των εκπροσώπων τους στις Τοπικές και Περιφερειακές Διοικήσεις, συνεχίζει αδιάκοπα, υλοποιώντας τις πολιτικές της ΕΕ των μνημονίων που έχει συνέπειες και στους μικρομεσαίους αλιείς.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και την υλοποίηση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, πάρθηκε και η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας (ΠΣΘ) τις 19/2/2015, για την ίδρυση καταδυτικών πάρκων (ΚΠΥ) στις Σποράδες και τον Παγασητικό κόλπο (ΠΚ) στο όνομα της τουριστικής ανάπτυξης στην περιοχή.
Η απόφαση εντάσσεται στα πλαίσια της ως τώρα πολιτικής της ΕΕ, που συμφωνούν και εφαρμόζουν και οι ελληνικές κυβερνήσεις, με στόχο τη σημαντική μείωση και των μικρομεσαίων παράκτιων αλιέων που βρίσκονται εμπόδιο στις μεγάλες αλιευτικές εταιρείες, που εξυπηρετούν την κερδοφορία επιχειρηματικών ομίλων. Οι άδειες καταδυτικών πάρκων δεσμεύουν τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις για να κερδοφορήσουν λίγοι επιχειρηματίες, εκδιώχνοντας απ' αυτές που είναι αλιευτικά πεδία μικρομεσαίους ψαράδες, στερώντας τους το εισόδημα επιβίωσής τους.
Συγκεκριμένα, η μελέτη της "Ατλαντίς Συμβουλευτική ΑΕ" για την κατασκευή των καταδυτικών πάρκων προτείνει μεταξύ άλλων τη θαλάσσια περιοχή "τις Νότιες Σποράδες και το δυτικό Παγασητικό κόλπο, την Αμαλιάπολη έως τα Αργυρόνησα και από την Άκρα Αγία Βάτος μέχρι τη Βραχονησίδα Πυθού να αντιμετωπιστεί έως μια ενιαία περιοχή..". (σελ. 57 Επιχειρησιακού Σχεδίου). Μερικά από τα 16 καταδυτικά πάρκα που προτείνονται καλύπτουν όχι 2 τ. χμ. που λέει ο νόμος, ούτε ένα μίλι που ισχυρίζεται ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας. Καλύπτουν τεράστιες θαλάσσιες περιοχές.
Στις θαλάσσιες περιοχές ίδρυσης καταδυτικών πάρκων, με σημεία τεράστιου αλιευτικού ενδιαφέροντος (Σποράδων και Ν. και Δυτ. του ΠΚ), απαγορεύεται η αλιεία (με κάθε μέσο), η ναυσιπλοΐα και κάθε άλλη θαλάσσια δραστηριότητα (ν. 21296/2.10.2014 παρ. δ σημείο γ) με δυσμενείς συνέπειες για τους παράκτιους αλιείς του νομού.
Η απαγόρευση της αλιείας σε εκτεταμένες θαλάσσιες περιοχές οδηγεί μαθηματικά σε δραματική μείωση της αλιείας, σοβαρή μείωση εισοδήματος, στην εκτόπιση από το επάγγελμα.
Τα περισσότερα από τα μέλη των Συλλόγων Επαγγελματιών Παράκτιων Αλιέων του Παγασητικού Κόλπου και των νήσων των Β. Σποράδων (αριθμούν πάνω από 1.000 μέλη) οδηγούνται σε ανεργία.
Δυστυχώς προοιωνίζεται ένα ακόμη μεγάλο κοινωνικό χτύπημα για τη Μαγνησία, με ακόμη αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ψαράδες στο μακρύ κατάλογο της ανεργίας, με επιπτώσεις και στην οικονομία της περιοχής.
Παράλληλα προωθείται η ιδιωτικοποίηση θαλάσσιας έκτασης και παραλίας, που ανήκουν σε όλο το κοινωνικό σύνολο.
Το άρθρο 13 του ν. 3409 με την τροποποίηση του αναφέρει ότι: Ο δικαιούχος δε του πάρκου μπορεί να είναι φυσικό πρόσωπο (ιδιώτης), νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (εταιρεία) ή σύμπραξη αυτών. Σε συνδυασμό μάλιστα με τη δυνατότητα που δίνει ο Καλλικράτης (νόμος 3852/2010) στον δικαιούχο διαχειριστή να παραχωρήσει τη διαχείριση και εκμετάλλευση σε "τρίτους" (αρ.100 του ν. 3852/2010), ουσιαστικά μιλάμε για το άνοιγμα της πόρτας για την ιδιωτικοποίηση θαλάσσιων εκτάσεων και παραλιών, ευνοώντας ουσιαστικά τα κέρδη των μεγαλοξενοδόχων σε βάρος των κατοίκων να έχουν πρόσβαση στις παραλίες και των ψαράδων να έχουν εισόδημα επιβίωσης και όχι ανεργία.
Για όλα τα παραπάνω ΕΡΩΤΑΤΑΙ η Κυβέρνηση τι μέτρα θα πάρει για την κατάργηση του άρθρου 13 του νόμου 3409/2005 (και όπως τροποποιήθηκε με το νόμο 4296/2.10.2014) ο οποίος οδηγεί χιλιάδες παράκτιους αλιείς στην ανεργία, ιδιωτικοποιεί τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις και παραλίας, ευνοώντας ουσιαστικά τους μεγαλοκαρχαρίες του τουρισμού»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου