Ποιος να μας απαντήσει από το ΚΚΕ για τον Μπογιόπουλο και την απουσία του από τα ψηφοδέλτια του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Πιτσιρίκο, διάβασα χθες τη συνέντευξη του γ.γ. του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα και στη συνέχεια το κείμενό σου για τον Μπογιόπουλο και την απουσία του από τα ψηφοδέλτια του Κομμουνιστικού Κόμματος. Στη συνέντευξη του Δ. Κουτσούμπα βρίσκεται η απάντηση στο τι φταίει για την συρρίκνωση του ΚΚΕ. Εσύ βέβαια λες ότι δεν είναι ώρα να δούμε τι έφταιξε αλλά είναι ώρα για την ενότητα της Αριστεράς. Εγώ όμως πιστεύω πως αν δεν δούμε τι φταίει δεν θα υπάρξει καμία ενότητα και πιθανόν αύριο να μην υπάρχει και η Αριστερά.
Ρωτάει λοιπόν ο δημοσιογράφος: «Κάτω από ποιες προϋποθέσεις στον καπιταλισμό, ένα κομμουνιστικό κόμμα θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση;»
Και απαντάει ο Δ. Κουτσούμπας: «Η ιστορική γνώση και πείρα, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη, έχει δείξει ότι όπου συνέβη αυτό είχε αρνητικές και όχι θετικές επιπτώσεις στην ίδια την πάλη του λαού, στον προοδευτικό, ριζοσπαστικό, ανατρεπτικό προσανατολισμό του κινήματος.
Σε όλες τις σχετικές περιπτώσεις είχαμε υπονόμευση του εργατικού κινήματος, διάλυση, εξαφάνιση ή μετάλλαξη ΚΚ, ενσωμάτωσή τους και υλοποίηση αντιλαϊκών ευρωενωσιακών πολιτικών, ανεξάρτητα από τις όποιες αρχικές προθέσεις. Γαλλία, Ιταλία, Κύπρος κτλ είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα.»
Όπως και στο δρόμο λοιπόν, έτσι και στη βουλή, το ΚΚΕ μόνο του γιατί φοβάται μη μεταλλαχθεί, μην ενσωματωθεί, μην εξαφανισθεί.Είναι πολύ νωπό το γεγονός της μη συμμετοχής και της κριτικής που άσκησε η ηγεσία του ΚΚΕ στο κίνημα των πλατειών και της Άμεσης Δημοκρατίας (και όχι των Αγανακτισμένων όπως πολύ έξυπνα το μετονόμασαν τα συστημικά ΜΜΕ για ευνόητους λόγους).
Γεννάται λοιπόν ένα πολύ σημαντικό ερώτημα. Όταν φοβάται το ΚΚΕ μην μεταλλαχθεί, πώς θα ενσωματώσει την κοινωνία στην όποια λύση προκρίνει; Πώς θα την πείσει να το ακολουθήσει;
Αν αύριο το ΚΚΕ διεκδικούσε την εξουσία θα άνοιγε τις διαδικασίες στον Λαό; Θα έκανε ανοιχτές συνελεύσεις; Θα συνδιαμόρφωνε;
Θα δεχόταν κριτική ή θα ήμασταν υποχρεωμένοι να ακολουθούμε πιστά την ηγεσία του, αλλιώς θα μας διέγραφε;
Ποια Λαϊκή Κυριαρχία ευαγγελίζεστε σύντροφοί; Αυτή όπου ο Λαός θα είναι υποχρεωμένος να σας υπακούει, όπως άλλωστε συμβαίνει και σήμερα στην αστική δημοκρατία;
Έχω την αίσθηση ότι η Λαϊκή Κυριαρχία -και κατ” επέκταση ο Κομμουνισμός- στο ΚΚΕ απέχουν πολύ από τις πραγματικές τους έννοιες και διαστάσεις, τόσο όσο απέχουν ο Ριζοσπαστισμός από τον Σύριζα, ο Σοσιαλισμός από το Πασοκ και η Δημοκρατία από την Νέα Δημοκρατία.
Γιώργος Καρυστινός
Υ.Γ.1 Την μετάλλαξη και την αφομοίωση την φοβάται αυτός που δεν εμπιστεύεται τον στόχο του, τις δυνάμεις του και τους ανθρώπους του. Ένας χώρος που δεν τα εμπιστεύεται αυτά δεν μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για κανέναν. Δυστυχώς.
Υ.Γ.2 Η κριτική που ασκώ δεν σημαίνει πως ο κόσμος δεν πρέπει να πάει να ψηφίσει. Να πάει να ψηφίσει, διότι οι υπάλληλοι της τρόικας, των αγορών και των τραπεζών, δηλαδή οι κυβερνήσεις των τελευταίων πέντε χρόνων, πρέπει να φύγουν πριν μας αποτελειώσουν. Εξάλλου, αν η αποχή άλλαζε κάτι, θα ήταν παράνομη. Η κριτική μου έχει σαν στόχο να δούμε κατάματα τις αγκυλώσεις της Αριστεράς και να προσδώσουμε τα πραγματικά νοήματα των λέξεων Κομμουνισμός, Λαϊκή Κυριαρχία, Ριζοσπαστισμός και να τα εμπλουτίσουμε με τα αιτήματα των κινημάτων για Αποανάπτυξη, Άμεση Δημοκρατία, Οικολογία. Και αυτό πρέπει να το κάνουμε εμείς από τα κάτω και όχι οι ηγεσίες, που δεν θέλουν και κατ’ επέκταση δεν μπορούν. Αυτό είναι το μόνο «Χρέος» που μας αναγνωρίζω.
(Αγαπητέ Γιώργο, πολύ όμορφο το κείμενό σου, όπως και το προηγούμενο: «Πρώτα ο Θεός». Δεν θα σχολιάσω τίποτα παρά μόνο ένα θέμα: όταν γράφω ότι είναι η ώρα για την ενότητα της Αριστεράς, δεν αναφέρομαι στις ηγεσίες των αριστερών κομμάτων αλλά στους αριστερούς και σε όλους τους δημοκράτες. Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στα κόμματα· έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους. Οι γραφειοκράτες ποτέ δεν με συγκίνησαν. Να θυμίσω πως στη Σοβιετική Ένωση δεν υπήρξε δικτατορία του προλεταριάτου αλλά δικτατορία των γραφειοκρατών. Οι γραφειοκράτες ήταν πολύ γραφειοκράτες, και καθόλου κομμουνιστές. Κι έτσι ήρθε το τέλος. Αν εμείς από κάτω ενωθούμε, οι ηγεσίες θα ακολουθήσουν. Νομίζω πως αυτό εννοείς στο δεύτερο υστερόγραφό σου. Όσο για τον Νίκο Μπογιόπουλο, έγραψα αυτό που αναρωτιούνται όλοι αλλά δεν λέει κανείς. Δηλαδή, δεν υπάρχει ψηφοφόρος του ΚΚΕ -και όχι μόνο του ΚΚΕ- που να μην απορεί με την απουσία του Νίκου Μπογιόπουλου από τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ για τις εκλογές, αλλά όλοι «φιμώνονται» για κάποιο λόγο που δεν καταλαβαίνω. Ε, εγώ το έγραψα. Να είσαι καλά.)
 http://pitsirikos.net/