Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Λίγα πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε σε περίπτωση προσαγωγής ή επικείμενης σύλληψης.

(Για τις μέρες που έρχονται αλλά και γενικότερα)
Κατ’ αρχήν, καμία προσαγωγή δεν είναι κατ’ ανάγκην σύλληψη.
Σε περίπτωση προσαγωγής μας δεν μπορούν να μας πάρουν αποτυπώματα, dna, δεν μπορούν να μας αφαιρέσουν το κινητό και τα προσωπικά μας αντικείμενα, δεν μπορούν να μας απαγορεύσουν τηλεφωνήματα, δεν μπορούν να μας φωτογραφίσουν, δεν μπορούν να μας βάλουν σε κελί κράτησης, παρά μόνο στους «ειδικούς» χώρους αναμονής που έχουν τα Α.Τ. μέχρι να επιβεβαιώσουν τα στοιχεία μας και ότι δεν υπάρχει καμία δικαστική εκκρεμότητα σε βάρος μας (π.χ. καταδίκη).
Αυτή η διαδικασία συνήθως δεν διαρκεί πολύ, αλλά για λόγους τακτικής και σπασίματος νεύρων την καθυστερούν. Καλό είναι να έχουμε ταυτότητα μαζί, ώστε να αποφύγουμε αν είναι δυνατόν την προσαγωγή λόγω απουσίας της (αν και συνήθως δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν η ύπαρξη της ταυτότητας).
Αν οι προσαχθέντες είναι ανήλικοι δεν μπορούν οι μπάτσοι να τους αναγκάσουν να βγάλουν τα ρούχα τους για έλεγχο. Αλλά και γενικότερα, θα πρέπει να υπάρχει άρνηση σ’ αυτό το «μέτρο έρευνας».
Αν μας σταματήσουν ασφαλίτες, τότε είναι υποχρεωμένοι να δείξουν την ταυτότητά τους πριν ζητήσουν τη δική μας. (Σημείωση: Όσες φορές δείχνουν ταυτότητα φροντίζουν να καλύπτουν με το δάκτυλο του χεριού τους το όνομά τους. Αν η «επίδειξη» είναι γρήγορη ζητάμε να επαναλάβουν την κίνηση για να βεβαιωθούμε πως έχουμε να κάνουμε με μπάτσους σε πολιτική περιβολή).
Σε περίπτωση «σύλληψης» και άμεσης προσαγωγής μας στις αστυνομικές διευθύνσεις (π.χ. ΓΑΔΑ) ή στα Α.Τ., ισχύουν τα ίδια: δεν δίνουμε αποτυπώματα, δεν υπογράφουμε κανένα έντυπο, κανένα χαρτί, δεν δίνουμε καταθέσεις και πολύ περισσότερο δεν τις υπογράφουμε.
Κατηγορίες δεν απαγγέλλονται από τους μπάτσους παρά μόνο από τους δικαστικούς, συνεπώς όσο και να διαρκεί η κράτηση μας στις αστυνομικές διευθύνσεις ή στα αστυνομικά τμήματα, αν δεν φτάσουμε στον εισαγγελέα είμαστε εν δυνάμει κατηγορούμενοι και ότι και να λένε οι μπάτσοι προκειμένου να μας αποσπάσουν καταθέσεις και υπογραφές δεν είναι σίγουρη η κράτηση μας, ούτε η απόδοση κατηγοριών.
Πολλές φορές επίσης αντίθετα με τα όσα ισχυρίζονται δεν είναι σε θέση να στηρίξουν κάποια κατηγορία και απλά υπερβάλλουν για να μας φοβίσουν και να παρατείνουν την απλή προσαγωγή για τον έλεγχο των στοιχείων μας. Είναι ένας τρόπος που τον χρησιμοποιούν ενάντια σε νέους ανθρώπους για να καταστείλουν και να τους φοβίσουν, ώστε να τους αποτρέψουν από μελλοντική συμμετοχή τους στον δρόμο.
Συνήθης τακτική στη ΓΑΔΑ, αλλά και στα Αστυνομικά Τμήματα είναι οι ρόλοι των οργάνων της τάξης και το ξεμονάχιασμα, π.χ. ο ένας μπάτσος θα μας προσεγγίσει με πατρικό ύφος, «πέστα τώρα, να ξεμπερδεύεις, είσαι καλό παιδί να μη μπλέξεις», ενώ ο άλλος θα μας αγριέψει «πέστα ρε, γιατί τα είπαν για σένα οι φίλοι σου και σε δώσανε».
Όσο κρατούμαστε παραμένουμε σιωπηλοί και αν κάποιοι είναι ανήλικοι θα πρέπει να απαιτήσουν την παρουσία των γονιών τους. Ειδικά για τους ανήλικους δεν μπορούν οι μπάτσοι να προβούν σε κανενός είδους ενέργεια, αν δεν υπάρχει παρουσία κηδεμόνα. Δεν απαντάμε σε καμιά περίπτωση και το κυριότερο δεν υπογράφουμε.
Για να υπογράψουμε συνήθως χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους πειθούς, του «καλού» και του «κακού». Αν τελικά κρατηθούμε για να περάσουμε από εισαγγελέα, αρνούμαστε να καταθέσουμε στους μπάτσους και περιμένουμε να περάσουμε από τον εισαγγελέα με την παρουσία δικηγόρου της εμπιστοσύνης μας.
Ακόμα και αν μας απαγγελθούν κατηγορίες μπορούμε να αρνηθούμε να δώσουμε αποτυπώματα. Συνήθως όποιες κατηγορίες κι αν μας φορτώσουν είτε είναι πλημμεληματικού, είτε κακουργηματικού χαρακτήρα, η άρνηση για αποτυπώματα και DNA, είναι απλή απείθεια και δεν επισύρει βαριές ποινές (απειλείται η ποινή ενός μήνα μόνο). Στη περίπτωση της απλής προσαγωγής είναι παράβαση από τους μπάτσους η λήψη αποτυπωμάτων και οφείλουμε να μην δώσουμε αποτυπώματα ή DNA να μην αφήσουμε να μας φωτογραφίσουν και φυσικά δεν έχουν καμιά δικαιοδοσία για άλλου είδους ερωτήσεις, πέρα από όνομα, διεύθυνση.

Καλό είναι επίσης σε περίπτωση ομαδικών συλλήψεων, όπως π.χ. σε μια πορεία, να μην διαχωρίσουμε τη θέση μας από τους συγκατηγορούμενους μας, όσο και να πιεστούμε, πολλές φορές ο διαχωρισμός μιας υπόθεσης, όσο και να επιμένουν γονείς, δικηγόροι, μπάτσοι και δικαστές μπορεί να είναι επιβαρυντικός για ενδεχόμενη δίκη.
Σε περιπτώσεις συλλήψεων και απαγγελίας κατηγοριών κατά τη διάρκεια ή μετά από πορείες, αν και μπορεί να φαίνονται περίπλοκες (οι νομικές καταστάσεις ή οι κατηγορίες) στα αυτιά μας, εν τούτοις, είναι απλές για κάθε δικηγόρο που ασχολείται με το ποινικό δίκαιο. Αυτό σημαίνει ότι επιλέγουμε τον δικηγόρο που νοιώθουμε πιο άνετα μαζί του και εμπιστευόμαστε και όχι όποιον θέλουν να μας πείσουν ότι είναι ο καταλληλότερος.
www.anarchypress.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger