Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Πάμε μέχρι το τέλος...

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας, σχεδόν εμμονικά.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει τη δική μας συνενοχή για ότι ζούμε.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει πόσες ήταν οι φορές που νίκησε ο φόβος και εμείς δε δώσαμε σημασία.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει το πόσο μαλάκες ήμασταν  κάθε φορά που τολμούσαμε να σκεφτούμε ότι κουραστήκαμε, πως ο αγώνας οδηγεί σε αδιέξοδο, πως το παιχνίδι είναι χαμένο.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει το ότι "υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με το άλφα κεφαλαίο και σε κύκλο".

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει πως ότι δώσαμε είναι λίγο, πως χρειάζεται να δώσει ο καθένας και η καθεμιά μας, κάτι πολύ παραπάνω από ότι ήδη δίνουμε.


Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει πως έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει πως αυτός ο δρόμος είναι ο μοναδικός που αξίζει κάποιος άνθρωπος να βιώσει.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει το πως πρέπει να αγωνιζόμαστε.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει τις κραυγές και τα τεράστια χαμόγελα των αναρχικών μαχητών που συνελήφθησαν σε Βελβεντό και Νέα Φιλαδέλφεια, τη περήφανη στάση των αιχμάλωτων συντρόφων/ ισσών μας που σιωπηροί σε ανακρίσεις και δραστήριοι μέσα στον μικρόκοσμο της φυλακής, κρατάν το ΚΟΙΝΟ μας ΟΝΕΙΡΟ ζωντανό.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει τη μικρότητα που έχουμε δείξει κάθε φορά που κλείσαμε τα μάτια μπροστά σε μια (δύσκολη) προοπτική επιλέγοντας τις ιδεολογικές, συντροφικές και φιλικές μας ασφαλείς καβάντζες.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει το ότι το φώναζαν και οι εξεγερμένοι στην Τουρκία, μόλις πριν μερικές εβδομάδες και πιθανώς και αυτοί στη Βραζιλία, στα γκέτο της Σουηδίας, της Γαλλίας, του Λονδίνου, σε όλο τον κόσμο, κάθε φορά που οι καταπιεσμένοι αποκτούν τη συνείδηση των δυνατοτήτων που πηγάζουν από τη συνείδηση, τη λύσσα και την οργάνωσή τους.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει τη ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ που γεννιέται κάθε φορά που οι μέχρι πρότινος δούλοι τολμάν και σηκώνουν το κεφάλι. Αρκεί να το πιστέψουμε, αρκεί να ρισκάρουμε για να την πυροδοτήσουμε.

Ηχει ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει πως οι επαναστάτες λένε λόγια μετρημένα, που μπορούν να συμπυκνώσουν μέσα σε λίγες λέξεις, νοήματα που αγγίζουν όλους και όλες μας. Γιατί οι επαναστάτες  αγωνίζονται για να σμίξουν και όχι για να διασπάσουν περαιτέρω τις δυνάμεις της άρνησης.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει τον μοναδικό συνδυασμό της ταπεινότητας και της περηφάνιας.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει πως ήρθε και η δικιά μας σειρά να το φωνάξουμε, με όση δύναμη μας έχει μείνει, σε δρόμους, σε πλατείες, σε συνελεύσεις, σε οδοφράγματα και να το ψιθυρίσουμε σε συνωμοτικά ραντεβού, ακόμα και με τη γλώσσα των ματιών.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας για να μας θυμίζει πως οι φασίστες, οι μπάτσοι, οι πολιτικοί, οι καπιταλιστές δε θα παραιτηθούν αμαχητί, από το δικαίωμα που τους δώσαμε, στο να μας ελέγχουν.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας και οφείλουμε να το μεταδώσουμε σε κάθε καρδιά που χτυπάει ακόμα ελεύθερα, σε κάθε σώμα που μπαίνει μπροστά στις μικρές και τις μεγάλες μάχες των μητροπόλεων.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας και μας προετοιμάζει για το ραντεβού μας με την ιστορία, στο οποίο θα μείνουμε συνεπείς, για να τελειώνουμε με την κοινωνική μηχανή που συνθλίβει τη ζωή στον πλανήτη.

Ηχεί ακόμα στα αυτιά μας και μαζί με τη γροθιά που λύγισε τα κάγκελα το απόγευμα της Παρασκευής στο κρατικό της Νίκαιας, λυγίζει τις καρδιές μας:

ΠΑΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ-ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΡΕ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ ΠΑΛΕΥΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ, ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ

ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

χειρόγραφα από το απόλυτο,  χαοτικοί/ ες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger