Στη σκιά της Σκιάθου
και της Σκοπέλου, η Αλόννησος προβάλλει τη δική της εναλλακτική
πρόταση στον ταξιδιώτη. Προσφέροντας ηρεμία και καταπληκτικές ακτές,
αποτελεί παράλληλα το φιλόξενο «σπίτι» του πλέον απειλούμενου θηλαστικού
στον πλανήτη, της φώκιας Mονάχους-Mονάχους.
Θεωρείται από πολλούς ως το πιο
παραμελημένο τουριστικά νησί των Σποράδων. Λένε χαριτολογώντας, μάλιστα,
πως οι περισσότεροι επισκέπτες που παίρνουν το πλοίο της γραμμής από
τον Άγιο Κωνσταντίνο κατεβαίνουν στη Σκιάθο, οι υπόλοιποι στη Σκόπελο
και... όσοι περισσέψουν -ελάχιστοι συνήθως- φτάνουν μέχρι την Αλόννησο.
Αυτοί οι λίγοι, ωστόσο, που φτάνουν μέχρι το τέλος της διαδρομής, είναι
και εκείνοι που έχουν τη τύχη να ανακαλύψουν έναν αληθινό παράδεισο
ηρεμίας και γαλήνης, που έχει κατορθώσει να διατηρηθεί ανέπαφος από την
τουριστική λαίλαπα.
Πρώτο σημείο γνωριμίας με την Αλόννησο
είναι το Πατητήρι, το λιμάνι του νησιού. Δεν θα το έλεγε κανείς
ιδιαίτερα γραφικό, τα κοσμητικά επίθετα, ωστόσο, δεν του λείπουν.
Πολύχρωμο και γεμάτο ζωντάνια, φιλοξενεί όλες τις δημόσιες -και μη-
υπηρεσίες αλλά και κάποια από τα καλύτερα ξενοδοχεία, ταβερνάκια και
μπαρ. Χώρια που σε απόσταση αναπνοής από εδώ απλώνονται και δυο-τρεις
εξαιρετικές παραλίες, όπως ο Ρασούμ Γιαλός -με θρύλους από την εποχή των
πειρατών να συνοδεύουν το όνομά του- ο Φάρος και οι Πλάκες.
Ψηλότερα από το Πατητήρι βρίσκεται η
Χώρα ή το «Χωριό», όπως προτιμούν να το αποκαλούν οι ντόπιοι. Είναι ο
πιο παλιός οικισμός της Αλοννήσου, καταφύγιο κάποτε των κατοίκων, όταν
στους τραχείς βράχους του λόφου προσπαθούσαν να βρουν προστασία από τους
πειρατές που λυμαίνονταν τις θάλασσες. Πολύ κοντά στη Χώρα βρίσκονται
και οι παραλίες του Μικρού και Μεγάλου Μουρτιά, με τα γαλανά νερά του
βορείου Αιγαίου να αποτελούν πρόκληση για κάθε λουόμενο.
Οι καλύτερες ακτές, πάντως, είναι
«κρυμμένες» στα βόρεια και τα δυτικά του νησιού, κάτω από απόκρημνες
πλαγιές, απρόσιτες με όχημα από ξηρά, προσεγγίσιμες ωστόσο είτε
ακολουθώντας τα ειδικά μονοπάτια είτε με κάποιο από τα καραβάκια που
αναχωρούν από το Πατητήρι. Βαμβακιές, Χρυσή Μηλιά, Μεγάλη Άμμος
συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια θα κερδίσει την προτίμηση του
επισκέπτη, με «τρανταχτά επιχειρήματα» τα πεντακάθαρα νερά, τα δέντρα
που φτάνουν μέχρι την άμμο και βέβαια την... ησυχία, μια και καμιά απ'
αυτές τις παραλίες δεν είναι πολυσύχναστη.
Αν, ωστόσο, η Αλόννησος καυχιέται για
κάτι που την καθιστά μοναδική στην Ελλάδα και τον κόσμο ολόκληρο, αυτό
έχει διπλό όνομα και λέγεται: «Μονάχους Μονάχους». Η μεσογειακή φώκια
είναι ένα από τα σπανιότερα είδη θηλαστικών στον κόσμο, στα πρόθυρα
σχεδόν της πλήρους εξαφάνισης, με τον συνολικό πληθυσμό της να έχει
μειωθεί γύρω στις 600. Περίπου οι μισές από αυτές φιλοξενούνται σε
ελληνικά νερά και συγκεκριμένα στην Αλόννησο, όπου το Θαλάσσιο Πάρκο,
που δημιουργήθηκε το 1992, τους παρέχει τις κατάλληλες συνθήκες
ανάπτυξης και αναπαραγωγής. Αν θέλετε, μάλιστα, να δείτε από κοντά αυτό
το υπέροχο θηλαστικό, μπορείτε να επωφεληθείτε από τις μονοήμερες
εκδρομές-ξεναγήσεις που πραγματοποιούνται από την Αλόννησο στο Θαλάσσιο
Πάρκο της Μεσογειακής Φώκιας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου