ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ

Ο τρίτος πόλος θα πρέπει να δημιουργηθεί από τη συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντι-Ε.Ε., αντι-ιμπεριαλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς

Του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΡΑΛΗ

Τον τρίτο πόλο της Αριστεράς, που προκύπτει ως διακριτός χώρος ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ, φιλοδοξεί να αποτελέσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που διαπιστώνει πλέον να κατέχει ικανές δυνάμεις, όπως άλλωστε αποτυπώνεται και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις.

Μετά και τη 2η Συνδιάσκεψη που ολοκληρώθηκε με τη συμμετοχή χιλίων και πλέον αντιπροσώπων, επιδίωξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ , όπως αναφέρεται και στην Πολιτική Απόφαση, είναι η συσπείρωση των ευρύτερων δυνατών δυνάμεων για τη δημιουργία ενός μαζικού πόλου, πολιτικού μετώπου της Αριστεράς. Με την απαραίτητη επισήμανση ότι αυτή η συμπόρευση θα έχει σαφή αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά, γεγονός που εξ ορισμού σημαίνει ότι στην παρούσα φάση δεν είναι δυνατή η συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον με το πλειοψηφικό του τμήμα. Το ερώτημα, βεβαίως, που απασχολεί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το πάθημα των προηγούμενων εκλογών, τότε που και πάλι οι δημοσκοπήσεις έδειχναν πολύ πιθανή την είσοδό της στη Βουλή, αλλά τα αποτελέσματα σκόρπισαν απογοήτευση.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ξεκαθαρίζει ότι η «μετωπική πολιτική συμπόρευση για την ανατροπή» θα πρέπει να είναι συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντι-Ε.Ε., αντι-ιμπεριαλιστικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Εντοπίζοντας τις δυνάμεις αυτές, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τις τοποθετεί πρώτα στα κινήματα που δημιουργήθηκαν στην τριετία της κρίσης, στις «φυσικές πρωτοπορίες» που γεννιούνται μέσα στους ταξικούς αγώνες και νιώθουν όλο και πιο πολύ την απόσταση ανάμεσα στις ανάγκες του αγώνα και την πολιτική και κινηματική ανεπάρκεια των ηγεσιών της Αριστεράς, υπονοώντας προφανώς τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ. «Είναι αγωνιστές από τη βάση της Αριστεράς, δυνάμεις που προσανατολίζονται στη ρήξη με την πολιτική του κεφαλαίου και της Ε.Ε., με ταξική παρέμβαση στο εργατικό κίνημα. Είναι δυνάμεις με κομμουνιστική αναφορά. Δυνάμεις που θέτουν αποφασιστικά το ζήτημα της πάλης κατά του ευρώ και της Ε.Ε., όπως το Σχέδιο Β' - Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Είναι οι οργανώσεις της επαναστατικής και αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς, όπως η ΚΟΑ, το ΕΕΚ, η ΟΚΔΕ Εργατική Πάλη και άλλες οργανώσεις. Είναι τα ρεύματα αριστερής αναζήτησης που διαφοροποιούνται από τα διάφορα "πατριωτικά", διαταξικά και απολιτικά ρεύματα του αντιμνημονιακού αγώνα», σημειώνει η Πολιτική Απόφαση της 2ης Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.