ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ

Πολύτιμη πείρα που ωριμάζει το κίνημα

Επόμενος σταθμός η πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 20 του Φλεβάρη

Δεν υπήρχε γωνιά του λιμανιού που η κυβέρνηση να μην είχε φυτέψει χτες και μια διμοιρία ΜΑΤ και λιμενικών

ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ και της ταξικής αλληλεγγύης πλημμύρισε ξανά χτες το λιμάνι του Πειραιά. Η προσπάθεια των εφοπλιστών και της κυβέρνησης να ταπεινώσουν και να τρομάξουν τους ναυτεργάτες, να τους στείλουν με την ουρά στα σκέλια πίσω στα καράβια, μετά από εφτά ολόκληρες μέρες απεργίας, να τους φέρουν σε αντιπαράθεση με άλλους κλάδους εργαζομένων και τους μικρούς αγρότες, να συκοφαντήσουν τον αγώνα τους και με την καταστολή του να σπείρουν ηττοπάθεια στο λαό, έπεσε στο κενό. Οι μεθοδεύσεις των επιτελείων τους βρήκαν τοίχο, εξαναγκάζοντας κυβέρνηση και εφοπλιστές να μεταχειρισθούν κάθε μέσο, προκειμένου να ενεργοποιηθεί η επιστράτευση και να φύγουν τα καράβια από το λιμάνι του Πειραιά, όπου συνεχιζόταν χτες η απεργία, με απόφαση της ΠΝΟ. Για να σπάσουν την απεργία, οι ακτοπλόοι και το υπουργείο τους έφτασαν στο σημείο να απειλούν ολονυχτίς τους επιστρατευμένους ναυτεργάτες, να κατεβάζουν νυχτιάτικα στο λιμάνι εκατοντάδες ΜΑΤατζήδες και άνδρες του Λιμενικού με πλήρη εξάρτυση, να κόβουν κάβους μέσα στο σκοτάδι από τα πλοία, προκειμένου να τα βάλουν σε κίνηση και να τα μεταφέρουν σε «αποστειρωμένες» περιοχές του λιμανιού. Μέχρι και τον κεντρικό λιμενάρχη έβαλαν να λύνει κάβους, συνοδεία των ΜΑΤ, εκεί όπου το πλήρωμα, με τη συμπαράσταση της απεργιακής φρουράς, προσπαθούσε να βάλει εμπόδια στον καταναγκαστικό απόπλου.

«Ποτάμι» η αλληλεγγύη, κοιτάζοντας από τον Αγιο Διονύση προς τον Ηλεκτρικό Σταθμό

ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ στάθηκαν και χτες χιλιάδες εργαζομένων και λαού, που συμμετείχαν στην παναττική πανεργατική απεργία και δήλωσαν «παρών» στην απεργιακή συγκέντρωση μετά τις 9.30 π.μ., μέσα στο λιμάνι του Πειραιά. Τα ταξικά σωματεία της Αθήνας πρωτοστάτησαν στο να εκφραστεί έμπρακτα η αλληλεγγύη στους επιστρατευμένους ναυτεργάτες. Με τις δυνάμεις τους συγκρότησαν μια πελώρια διαδήλωση μέσα στο λιμάνι, από το ύψος του Αγιου Διονύση, μέχρι περίπου τον Ηλεκτρικό Σταθμό, όπου ήταν η προσυγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Η υποδειγματική αλληλεγγύη είναι παρακαταθήκη για τους αγώνες της εργατικής τάξης, σε μια περίοδο που γίνεται περισσότερο κατανοητό ότι κανένας κλάδος από μόνος του δεν μπορεί να βάλει φρένο, να αποκρούσει τη γενικευμένη επίθεση και τα επιμέρους μέτρα που στρέφονται εναντίον του. Οτι μόνο ο ενιαίος αγώνας όλων των εργαζομένων, σε συμμαχία τους μικρούς ΕΒΕ και τους φτωχούς αγρότες, μπορεί σήμερα να δημιουργήσει προϋποθέσεις για να εμποδιστούν τα χειρότερα, να αποσπαστούν επιμέρους κατακτήσεις, παλεύοντας για ριζικές αλλαγές προς όφελος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Το γεγονός ότι απέναντι στην απεργία των ναυτεργατών η κυβέρνηση δεν κατάφερε να φέρει σε αντιπαράθεση άλλους εργαζόμενους, ή τους φτωχούς αγρότες με τους ναυτεργάτες, το ότι στα νησιά ήταν μεγαλύτερο από άλλες φορές το κίνημα συμπαράστασης στο δίκαιο αγώνα τους, δείχνει ότι γίνονται βήματα στην ικανότητα της εργατικής τάξης να διαμορφώνει αιτήματα που βοηθούν τη συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, ακυρώνοντας τις προσπάθειες της κυβέρνησης και της εργοδοσίας να διαιρέσουν, να αποδυναμώσουν το κίνημα.

Το υπόλοιπο κομμάτι της συγκέντρωσης, από τον Αγ. Διονύση προς την προβλήτα που δένουν τα κρητικά καράβια

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ στη διαμόρφωση καλύτερων όρων για την ανάπτυξη κοινών αγώνων ανάμεσα στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης είναι καθοριστική και αδιαμφισβήτητη. Είναι κατάκτηση που πάει ένα βήμα μπροστά το κίνημα, προσθέτει πολύτιμη πείρα για τους αγώνες που με βεβαιότητα θα ξεσπάσουν το επόμενο διάστημα. Εχει δοκιμαστεί και ωριμάζει ιδιαίτερα στους ναυτεργατικούς αγώνες, όπου τα ταξικά σωματεία πρωτοστατούν στο να συναντηθεί ο δίκαιος αγώνας τους με τους φυσικούς τους συμμάχους: Τους νησιώτες, που πλήττονται εξίσου από τη φιλοεφοπλιστική πολιτική της κυβέρνησης, τους μικρούς αγρότες, που ξεκληρίζονται για να γιγαντωθούν οι νέοι τσιφλικάδες, όλους τους άλλους εργαζόμενους, των οποίων τα εισοδήματα και τα δικαιώματα τσακίζονται, για να σωθεί το κεφάλαιο. Από αυτή τη σκοπιά, η μάχη που έδωσαν, για μια ακόμη φορά, οι ναυτεργάτες, απειθαρχώντας στην επιστράτευση, με απόφαση για συνέχιση της απεργίας, είναι βήμα στους αγώνες τους και στους αγώνες συνολικά της αστικής τάξης. Ακόμα κι αν η κυβέρνηση εμφανίζεται να προωθεί «διά πυρός και σιδήρου» τα προαποφασισμένα μέτρα της, κάθε μικρή και μεγάλη μάχη των εργατών, με χαρακτηριστικά όπως αυτά που είχε η απεργία των ναυτεργατών, ωριμάζει το κίνημα. Το κάνει πιο ικανό να ανταποκριθεί στις σύνθετες απαιτήσεις της ταξικής πάλης που οξύνεται.

ΤΕΤΟΙΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΒΟΗΘΑΝΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ να ξεχωρίσουν εχθρούς και φίλους, να δουν τον πραγματικό αντίπαλο, που είναι το κεφάλαιο και εκεί να στοχεύσουν τα πυρά τους. Να μην αρκείται το κίνημα στην καταδίκη της εκάστοτε κυβέρνησης, άρα και στην εναλλαγή διαχειριστή, αλλά να κατανοεί ολοένα και περισσότερο ότι χρειάζεται πολιτικοποίηση του αγώνα, αλλαγή τάξης στην εξουσία για να αλλάξει η ζωή του λαού προς το καλύτερο. Με αυτά τα συμπεράσματα, οι ταξικές δυνάμεις πορεύονται προς την πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 20 του Φλεβάρη, η οποία, κόντρα στην απόφαση για επιστράτευση, θα αποτελέσει τον επόμενο αγωνιστικό σταθμό και για τους ναυτεργάτες.