Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

ΓΙΑ ΤΟ 19ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΕΚΒ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΝΕΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ



 Εργάτες, υπάλληλοι, άνεργοι,
            Την Πέμπτη 29 Νοεμβρίου θα γίνουν οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Βόλου, στις οποίες θα ψηφίσουν οι 103 αντιπρόσωποι που εκλέχτηκαν από τις αρχαιρεσίες των σωματείων της πόλης μας.
            Ήδη από την πρώτη μέρα του Συνεδρίου, την προηγούμενη Πέμπτη, από όλη τη διαδικασία που σε καμία περίπτωση δε θύμιζε Συνέδριο ΕΚ που θα ασχοληθεί με τα προβλήματα των εργατών αλλά και από τις ελάχιστες ομιλίες από την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, μιας και οι περισσότεροι αντιπρόσωποί τους απέφυγαν συνειδητά να μιλήσουν, φάνηκε για ακόμη μια φορά ότι οι δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού θέλουν να μετατρέψουν το Συνέδριο σε μια διαδικασία – φιέστα, χωρίς να γίνει η παραμικρή κουβέντα για την ανάγκη οργάνωσης των εργατών, της αντεπίθεσής τους απέναντι στον πόλεμο
που έχει κηρυχτεί στα δικαιώματά τους για να σωθεί η πλουτοκρατία μέσα στην καπιταλιστική κρίση. Και όχι μόνο. Από τις ομιλίες τους επιβεβαιώθηκε ξανά ότι οι δυνάμεις αυτές θα συνεχίσουν να κινούνται στη ρότα του συμβιβασμού, της υποταγής των εργαζομένων στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματιών δηλαδή στην κερδοφορία τους πάνω στις θυσίες των εργατών, δήθεν σαν προϋπόθεση για να έρθουν καλύτερες ημέρες. Ταυτόχρονα για άλλη μια φορά στις ομιλίες τους σκόρπισαν τη μοιρολατρία και την απογοήτευση, τη λογική ότι δεν έχουν αποτέλεσμα οι αγώνες – άρα οι εργάτες πρέπει να υποταχτούν. Μνημείο αυτής της λογικής ήταν η ομιλία του προέδρου της ΔΑΚΕ και Γ.Γ. της ΓΣΕΕ Ν. Κουτσούκη που βρήκε την ευκαιρία, αφού έσπειρε τη μοιρολατρία, να δικαιολογήσει την προδοτική στάση της ΓΣΕΕ και των ξεπουλημένων συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στις Ομοσπονδίες όπου υπογράφουν μαζί με τους εργοδότες όλες τις απαιτήσεις των τελευταίων. Μαζί με αυτά βρήκε την ευκαιρία να παπαγαλίσει ξανά τα περί ανάγκης «αλλαγών» στο συνδικαλιστικό κίνημα που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο δρόμος για τη διάλυσή του, για τη μετατροπή των σωματείων από οργανωτές της πάλης των εργατών σε φιλανθρωπικά ιδρύματα και στηρίγματα των εργοδοτών σε κάθε χώρο δουλειάς. Δηλαδή ενώ προσπαθούν να απαξιώσουν με τη στάση και τη δράση τους το συνδικαλιστικό κίνημα, ενώ έσπειραν την απογοήτευση απομαζικοποιώντας τα σωματεία, ενώ καλλιέργησαν τον εργατοπατερισμό που έχουν διαμορφώσει, έρχονται τώρα όλοι μαζί χωρίς καμία διαφοροποίηση, συνεπικουρούμενοι από το ΣΥΡΙΖΑ, με όλα τα παραπάνω να δώσουν νέο φερετζέ στον εργοδοτικό συνδικαλισμό και στην υποταγή.
            Οι ευθύνες τους βγάζουν μάτι! Είναι τόσο βαθιά χωμένοι στο συμβιβασμό και την υποταγή που δεν μπορούν ούτε οι ίδιοι να δικαιολογηθούν. Στις τοποθετήσεις των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ τα μόνα που απάντησαν ήταν δακρύβρεχτες ομιλίες ότι «δεν μπορεί το ΠΑΜΕ να έχει το μονοπώλιο του αγωνιστή» ενώ κάποιοι πιο βαθιά χωμένοι στον εργατοπατερισμό άρχισαν πάλι το τροπάρι με τη γνωστή λασπολογία ενάντια στο ΠΑΜΕ. Η ίδια η πραγματικότητα τους ξεσκεπάζει, όμως. Ακριβώς αυτές τις μέρες για άλλη μια φορά αποκαλύπτεται ο προδοτικός τους ρόλος στους αγώνες των εργαζομένων. Πώς να κρυφτούν όταν στο Σύλλογο των ΟΤΑ του Νομού μας όλοι οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της ΔΗΜΑΡ και μαζί του ΣΥΡΙΖΑ, ένας προς έναν, έχουν πρωτοστατήσει στην απεργοσπασία, τοποθετούνται ανοιχτά κατά των κινητοποιήσεων. Παίρνουν την απάντηση, βέβαια, από τους ίδιους τους εργαζομένους που και στην τελευταία Γ.Σ. τους αποφάσισαν συντριπτικά την υιοθέτηση της πρότασης των δυνάμεων του ΠΑΜΕ.

Συνάδελφοι εργάτες, υπάλληλοι, άνεργοι,
            Στις εκλογές για τη νέα Διοίκηση του ΕΚΒ υπάρχουν 4 ψηφοδέλτια: της ΔΑΣ που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της Εργατικής Αυτονομίας που στηρίζεται και από το ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με δημόσια ανακοίνωσή του.
           
            Τα διάφορα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας σε σχέση με το ψηφοδέλτιο της Εργατικής Αυτονομίας και την απαίτηση του ΣΥΡΙΖΑ για αλισβερίσια με την ΠΑΣΚΕ, αποκαλύπτουν για ακόμη μια φορά ότι το κόμμα αυτό ήταν και είναι δεμένο με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, συνδιαλέγεται με τους εργατοπατέρες της ΠΑΣΚΕ για εκλογικά κομπρεμί στις πλάτες των εργατών, ακριβώς επειδή έχουν κοινές θέσεις μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Συνεργάζονται πολύ καλά τόσο στη ΓΣΕΕ, όσο και σε Ομοσπονδίες αλλά και σε σωματεία όχι μόνο για να μοιράζουν θέσεις μεταξύ τους. Η συνεργασία των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνεται όταν υπογράφει μαζί με τις δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στις Ομοσπονδίες του Εμπορίου, των Ξενοδοχοϋπαλλήλων και αλλού μειώσεις μισθών και παράδοση δικαιωμάτων κατά εντολή των αντίστοιχων εργοδοτικών οργανώσεων. Επιβεβαιώνεται όταν στηρίζει τους κοινωνικούς διαλόγους στη ΓΣΕΕ. Όταν στέκεται στο πλευρό της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στην παράδοση κατακτήσεων που έχουν κερδίσει οι εργάτες με αγώνες και αίμα κάνοντας πράξη τον κοινωνικό εταιρισμό, όπως λένε με άλλα λόγια την υποταγή των εργατών στις ορέξεις των βιομηχάνων. Επιβεβαιώνεται όταν το προηγούμενο διάστημα ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στο ΕΚΒ αρνιόταν να στηρίξει την απεργία στη Χαλυβουργία του Βόλου λέγοντας ότι «οι απεργίες ευνοούν τους εργοδότες»! Έχουν, λοιπόν, κάθε λόγο οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ να συνδιαλέγονται με την ΠΑΣΚΕ για τις καρέκλες στο νέο Δ.Σ., άσχετα αν δεν τα βρίσκουν για εκλογικούς λόγους και όχι για λόγους αρχών.

            Οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ είναι που έχουν και τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα της πόλης μας. Είναι οι δυνάμεις που από κοινού δουλεύουν εδώ και χρόνια.
            Έχουν καταντήσει τα σωματεία που πλειοψηφούν, σωματεία – σφραγίδα. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του σωματείου Λογιστών από όπου εκλέγεται αντιπρόσωπος ο ΓΓ του ΕΚΒ και στέλεχος της ΔΑΚΕ, που όταν έκανε εκλογές και δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε 30 εργαζόμενους να ψηφίσουν (εκεί κατάντησαν τα σωματεία) σκαρφίστηκε να μετονομάσει το σωματείο σε «Λογιστών – Εργατοϋπαλλήλων» (!) και εμφάνισε μέσα σε λίγες μέρες πάνω από 150 εγγεγραμμένους και πάνω από 50 ψηφίσαντες!
            Όπου δεν βάζουν απευθείας το χέρι τους για να περνάνε οι απαιτήσεις των εργοδοτών, αφήνουν τους εργαζόμενους ακάλυπτους σαν να μην υπάρχει σωματείο. Στο εμπόριο, μέλη του Δ.Σ.  του σωματείου Εμποροϋπαλλήλων ήταν οι πρώτοι που υπέγραψαν τις απολύσεις και τις ατομικές συμβάσεις σε αλυσίδα ηλεκτρικών συσκευών όπου δουλεύουν στεκόμενοι μάλιστα ειρωνικά και σε συναδέλφους τους που διάλεξαν να μην υπογράψουν και να αγωνιστούν. Στα ξενοδοχεία και τον Επισιτισμό αφήνουν τους εργοδότες να αλωνίζουν, αρνούμενοι στα συνεχή καλέσματα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ να συγκαλέσουν έστω Γ.Σ. Στα εργοστάσια όπως στο Λεβεντέρη, στην Εύρηκα και αλλού περνάνε με τη συμφωνία τους οι απαιτήσεις των εργοδοτών. Η στάση τους σε κάθε απεργία είναι αποκαλυπτική: απεργοσπασία, υπονόμευση, άρνηση ακόμα και να ενημερώσουν τους εργαζόμενους στα σωματεία τους. Και μετά βγαίνουν και κλαίνε για το ότι οι απεργίες «δεν έχουν αποτέλεσμα»!
            Τα γεγονότα στη Χαλυβουργία του Βόλου θα στιγματίζουν για πάντα την προδοτική στάση τους, τη στάση των εργοδοτικών συνδικαλιστών, την ανοιχτή απεργοσπασία τους, την κοινή δράση τους με την αστυνομία, τους εισαγγελείς για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα του βιομήχανου. Απέδειξαν στη Χαλυβουργία - ΕΚΒ, εργοδοτικοί συνδικαλιστές, τα κόμματά τους - ότι είναι ικανοί σε περιόδους αγωνιστικών κινητοποιήσεων να έχουν και κατασταλτικό ρόλο απέναντι στους εργαζόμενους. Τα ψέματα, η λάσπη και οι αυταπάτες που στόλιζαν εκείνη την περίοδο τους εργάτες αποκαλύφθηκαν πρόσφατα με τη μείωση του 18% που οι ίδιες δυνάμεις πρωτοστάτησαν ώστε οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο να τη δεχτούν.

Συνάδελφοι εργάτες, υπάλληλοι, άνεργοι,
            Είναι φανερό ότι για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τον πόλεμο στα δικαιώματά μας και στη ζωή μας από τους βιομήχανους, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, την Ε.Ε. και τα κόμματά τους πρέπει να πετάξουμε από το σβέρκο μας τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.
            Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αποτελούν τη μόνη εγγύηση για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την ανάπτυξη αγώνων σε κάθε χώρο δουλειάς, την οργάνωση των εργατών παντού – στο εργοστάσιο, στο κατάστημα, στο γραφείο, σε κάθε κλάδο – ώστε να αναπτυχθεί κίνημα παρεμπόδισης και ανατροπής της σημερινής κατάστασης. Η αλλαγή του συσχετισμού περνάει πρώτα και κύρια μέσα από κάθε χώρο δουλειάς, κάθε σωματείο.

Να αποτελέσει απαίτηση όλων των εργατών της περιοχής
Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΕΚΒ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ!
Όσοι αντιπρόσωποι αγωνιούν πραγματικά για τη σημερινή κατάσταση,
όσοι κατανοούν την ευθύνη τους απέναντι στους εργαζόμενους
ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΗ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ (Δ.Α.Σ.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger