Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Προς τα που βαδίζετε κ. Τσίπρα;

ΠΗΓΗ

του Παναγιώτη Κάτσικα
(AlfaVita)

Ακούγοντας την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην ΔΕΘ το βράδυ του Σαββάτου, παρά τη σημασία της ανάλυσης σημείο-σημείο, θα θέλαμε να επικεντρωθούμε στην υπενθύμιση πως για να αλλάξουν τα πράγματα χρειάζεται επιμονή και συλλογική προσπάθεια για να...
αντιμετωπιστούν οι πόνοι του τοκετού.
Επιμονή, γιατί η «διαδικασία δημιουργίας μιας νέας Ελλάδας» δεν μπορεί παρά να είναι μακρόχρονη και συλλογική προσπάθεια, καθώς χωρίς το λαϊκό παράγοντα, χωρίς την κινητοποίησή του, κανένας "σωτήρας", ως άλλοτε ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν μπορεί με κάποιο μαγικό ραβδάκι να αλλάξει τα πράγματα.
Αυτό στο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς το γνωρίζουν και ακόμα βρίσκονται σε ένα μεγάλο Λαβύρινθο μιας ακόμα άλυτης αντίφασης. Για να μπορέσει ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ να οδηγήσει τη χώρα από τη σημερινή κατάσταση σε μια διαδικασία ανασυγκρότησης και αναγέννησης θα πρέπει να έχει τον κόσμο μαζί του. Λιανά; Θα πρέπει να αποκρυσταλλώσει το 27% στην κοινωνία καθώς το σημείο εκκίνησής του με κοινωνικούς, κινηματικούς, πολιτισμικούς όρους είναι πάρα πολύ χαμηλό.
Αν ακούσαμε μια συγκροτημένη, μετά από καιρό αντιφάσεων και αμφισημιών, προγραμματική τοποθέτηση ακόμα πλανιέται το ερώτημα της κατεύθυνσης. Για τον κύριο Τσίπρα και συνολικά το ΣΥΡΙΖΑ η πολιτική της ανακούφισης των λαϊκών μαζών, της δημιουργίας ενός δικαιότερου κράτους και της εκκίνησης μιας διαδικασίας παραγωγικής ανασυγκρότησης περνάει ή δεν περνάει από τη σύγκρουσή του όχι μόνο με την ολιγαρχία αλλά και με τα δεσμά της Ε.Ε και των ομογάλακτων ιμπεριαλιστικών σχηματισμών;
Από την απάντηση και τις πολιτικές πάνω σε αυτό το στρατηγικού τύπου ερώτημα κρίνεται το μέλλον της χώρας και το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα τραβήξει κουπί σε μια σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση που την έχουμε γευτεί χρόνια τώρα ή σε ένα ριζοσπαστικό κοινωνικό και πολιτικό πειραματισμό πριμοδοτώντας όπως ειπώθηκε και από το βήμα της ΔΕΘ μια διαδικασία λαϊκής και κοινωνικής χειραφέτησης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Powered By Blogger