Το διπλό έγκλημα της Παιανίας

με θύματα ένα νεκρό μετανάστη,επίδοξο διαρρήκτη που απείλησε ζωή με μαχαίρι κι ένα θύμα τον 23χρονο δολοφόνο του

Από όσα γίνονται γνωστά για τις συνθήκες της εκτέλεσης του μετανάστη στην Παιανία μέχρι τώρα γνωρίζουμε ότι ο επίδοξος διαρρήκτης προσπάθησε να εισβάλλει σε 4 σπίτια αλλά και στα 4 τον κατάλαβαν έγκαιρα και κινητοποιήθηκαν καλώντας και την αστυνομία.
Η αστυνομία έφθασε, έκανε ελέγχους και δεν βρήκε κάτι οπότε και αποχώρησε. Ο διαρρήκτης εισέβαλε σε σπίτι και απείλησε με μαχαίρι μια γυναίκα, μητέρα του 23χρονου φοιτητή. Ο 23χρονος φοιτητής πήρε την καραμπίνα του και εκτός σπιτιού, ενώ πλέον το σκηνικό του εγκλήματος και η απειλή ζωής έχουν λάβει τέλος, βρίσκει τον επίδοξο διαρρήκτη και τον εκτελεί.
Αυτό που δεν ξέραμε μέχρι τώρα και το μαθαίνουμε από δημοσιογραφικές πηγές, δημοσιογράφου που δεν είναι ελληνικής καταγωγής (....), είναι ότι ο νεκρός μετανάστης ήταν πατέρας 4 παιδιών, ήταν άνεργος τα τελευταία 2 χρόνια και η γυναίκα του πάσχει από καρκίνο στο τελευταίο στάδιο...Επίσης είχε όλα τα χαρτιά, άρα ήταν νόμιμος.
Ο 23χρονος φοιτητής που εκτέλεσε τον επίδοξο διαρρήκτη που είχε προηγουμένως απειλήσει τη ζωή της μάνας του με μαχαίρι (αυτό ξέρουμε ως επίσημη εκδοχή του περιστατικού) είναι η άλλη τραγική φιγούρα ενός σκηνικού που στήθηκε από την εξουσία και τον καπιταλισμό που κρύβονται στα παρασκήνια αυτής της πράξης. Με τύψεις συνείδησης που τον κατατρέχουν όπως ισχυρίστηκε στην απολογία του, με ένα φόνο που φορτώθηκε για το υπόλοιπο της ζωής του και με μια κατηγορία που πιθανόν κρυφοκοιτάει προς την ελάφρυνση της ποινής του στο δικαστήριο αλλά και με προσπάθεια από το κράτος να μεταδώσει το μήνυμα ότι "δεν θα γίνει ανεκτό να πάρετε τα όπλα, εκτός κι αν τα χρησιμοποιήσετε για να φαγωθείτε μεταξύ σας".
Οι λεπτομέρειες αυτές και η αναφορά τους αποσκοπούν σε ένα και μόνο πράγμα, ότι το έγκλημα στην Παιανία έχει έναν πάτρονα, την εξουσία και το κράτος, τον καπιταλισμό που δημιουργεί τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που σπρώχνουν ένα μέρος της κοινωνίας στην εξαθλίωση και την απελπισία. Και μέσα σε συνθήκες φόβου για τη ζωή, φόβου για το μέλλον, το έγκλημα προκύπτει ως συνέπεια των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών της ζωής.